Asociación Cultural Arela

Alá foi a terceira edición do Festival de Cans. Xoves, venres e sábado, con moita animación, cine, diversión e loucura, todo mesturado no torreiro de Cans e espallado polos camiños, cubertos e bares da parroquia.

O xoves estreamos a primeira peli longa de Judas Diz, e o Círculo Recreativo encheuse de xente que quería vivir unha auténtica noite de premiére.

O venres á noite despegamos en Cans co terreiro cheo. O documental AgroGlamour repasou a segunda edición e serviu unha vez máis para que os veciños e veciñas se visen retratados e orgullosos. Tamén nós os de Arela, e creo que en xeral o público que alí estaba. Logo dun par de adiantos audiovisuais e a entrega do premio de honra a Mabel Rivera chegou o concerto de Andy Chango, que se foi metendo pouco a pouco á xente no peto, ou máis ben diría no trombón de Norman.

O sábado foi apoteósico. Nunca tal se vira en Cans. Dende o principio, co desfile de famosos en chimpibús, ata o final, co último tema de Josele, centos de persoas gozaron a tope co festival. Vimos a Emma Suárez paseando en chimpín co seu bebé. A Víctor Fábregas, o pequeno dos Tonechos, sacando a bailar a Alicia no seu balcón, alentada polos aplausos de todos os presentes. Vimos as billas do bar correr seguido ata baleirar 45 barrís de cervexa. As teles facendo reportaxes aquí e alá, os fotógrafos retratando cada detalle, con especial querencia para os chimpíns e as súas circunstancias. Vimos aos Festicultores sacando a bailar a mil persoas ao ritmo da cabra macabra, aos malabaristas facendo voar as mazas de chimpín a chimpín. Vimos a actores, actrices, directores, xornalistas, vimos á conselleira de Cultura, vimos nenos xogando ao brilé coas súas camisetas cheas de autógrafos. Vimos camisetas laranxas, chimpibuses floridos, lámparas feitas con vasos vermellos, alfombras extendidas polos camiños.

E vimos moitas curtas: 28 en total. Mario Iglesias volveu subir recoller o premio á mellor curta de ficción, nesta ocasión por "Nais". Diego Méndez logrou o da mellor curta de animación por "Os 2 lados da valla". O público decantouse por "Quérote mal" en ficción e "O señor dos mosquis" en animación. O de mellor actor levouno Ricardo de Barreiro polo seu papel en "Bos días" e o de mellor actriz compartírono Isabel Rey e Isabel Naveira por "Nais" e "Quérote mal".

Parece que a xente que acudiu o pasou moi ben. Non sei cantos pasarían polo festival. O sábado, seguramente máis de 1.000, os tres días, calculamos que máis de 2.000 persoas. Para nós foi un traballo duro, máis duro que ningún outro ano, seguro! Pero satisfactorio, claro. O sábado, arredor de 80 persoas estaban alí traballando para que todo saíse ben. Pero neste lugar apetéceme dar un pequeno e discreto aplauso ás persoas que acumularon o traballo nos meses anteriores, e sobre todo nas últimas semanas frenéticas: Corinne, David C., David R., Fani, Fátima, Iago, Isaac, Keka, María L., María P., Maxi, Moi, Pablo, Pato, Rober, Santi, Sesi, Yoli... Hai moitos máis, e nalgúns casos pode que traballaran tanto ou máis que os que aquí figuran, pero vala esta lista como testemuño das reunións dos últimos meses no noso local.

O ano que vén, máis. Ídevos preparando!